De jeugd heeft de toekomst…
“Leer van het verleden, geniet van het heden en kijk uit naar de toekomst.”
In deze rubriek staan jongeren centraal. ‘De Jeugd heeft de toekomst.’ Een bekend Nederlands gezegde. Maar hoe denkt de jeugd hier zelf over? Met oprechte interesse in hun belevingswereld, gaan we op zoek naar antwoorden. Een verzameling, soms heel persoonlijke, verhalen over wonen, leren en werken op het platteland. Hoe hebben ze hun jeugd hier ervaren? Hoe groot of klein is de kans dat ze vertrekken? (Brain Drain) Wat vinden zij belangrijk, nu en voor later… Wie, wat, waar, waarom, hoe en hoezo?
In deze eerste editie het verhaal van Tom, geboren in 2000. Tom en ik hebben een ‘beeldbel’ afspraak gemaakt. Vanwege de huidige Corona maatregelen is dit de meest verantwoorde manier om zonder mondkapje te kunnen praten. Iemands gezichtsuitdrukking is belangrijk, die zegt soms nog meer dan woorden. Verleden… Tom was 8 toen hij samen met zijn ouders en zusje verhuisde van Ee naar Damwoude. Hij weet nog dat hij via hyves contact kreeg met de zoon van een collega van zijn vader. Zo kende hij in ieder geval iemand op zijn nieuwe school, Dr. J. Botkeskoalle. “Dat viel even tegen, online klikte het heel goed, maar i.r.l. helemaal niet.” herinnert hij zich. “Ik speelde vroeger veel buiten, hutten bouwen en zo. Mijn beste vriend uit die tijd was een spanningzoeker. Met nog een paar andere jongens hebben we zelfs een pand gekraakt, haha. De politie was er snel bij en enkele jongens kregen een taakstraf: Stenen stapelen. We hadden hyves en in ons dorp was er een enkeling met zo’n blackberry. Toen bijna iedereen een smartphone had, bleven we veel vaker binnen.” Tom is een slimmerik en krijgt ‘VWO’ advies. “Ik wist toen niet eens dat dat kon, het was MAVO of HAVO dacht ik.” Hij haalt zijn Atheneum diploma!! Het Dockinga College is een kwartiertje fietsen vanaf Damwoude. In zijn eerste jaar wordt hij geconfronteerd met pestgedrag. “Ik kan er nu wel om lachen, maar ik was doodsbang toen mijn vriend en ik, onderweg van school naar huis werden tegengehouden door een groep oudere jeugd. Eén van hen beet in mijn arm, we werden bespuugd en flink bang gemaakt.” Tom fietste daarna 3 jaar lang via een andere route naar Dokkum. De Kanjertraining van de basisschool had helaas niet alle ‘aapjes’ veranderd in ’tijgers’. Volgens Tom is het tegenwoordig nog niks veranderd. Hij laat me een facebookbericht zien van vrijdag 23 oktober j.l.; Een terecht bezorgde moeder komt op voor haar dochter die iedere dag een klein stukje alleen moet fietsen en dan door steeds hetzelfde groepje wordt geterroriseerd. Heden… Tom is vrij serieus met zijn toekomst bezig. Hij volgt een bachelor in ‘Bedrijfseconomie’ en een minor in ‘Data Wetenschappen’. Ook wil hij een master gaan doen in ‘Strategisch Innovatie Management’. Door de Corona Maatregelen heeft hij veel meer vrije tijd, hij verveelt zich soms. Hij ervaart ook voordelen: “Er is meer persoonlijke aandacht, docenten zijn toegankelijker, waardoor de kwaliteit van het onderwijs beter is.” Ik vraag Tom naar zijn verwachting van zomer 2021. Hij hoopt op een vaccin. “De invloeden van Corona blijven de komende jaren zichtbaar door veranderingen in gedrag en cultuur.” Tom verwacht op digitaal gebied een grote vooruitgang.
Tom wordt persoonlijk niet erg geraakt door de Corona crisis. Het thuis leren bevalt hem wel. Hij heeft niets met het studentenleven in Groningen, en mist ook het uitgaansleven niet. Tom heeft nu ruim twee jaar een vaste vriendin die in Leeuwarden woont. Met haar ging hij wat meer ‘op stap’, meestal naar de Pondarosa of Eric’s café in Dokkum. “Nu kijken we graag series en ik sport, en ben bestuurslid, bij de badmintonclub in Veenwouden/Zwaagwesteinde. Deze sport is gelukkig ‘Corona Proof’!” zegt hij met een big smile. Even geen dubbelspel, maar enkelspel is geen probleem. Heeft het platteland een update nodig? Tom vindt dat ‘ouderen’ open moeten staan voor verandering. Hij bedoelt de generatie ‘babyboomers’ en iedereen met ouderwetse standpunten. Hij geeft een paar voorbeelden: “Jongeren van mijn generatie zijn opgegroeid met internet. Social media is de meest gebruikte vorm van sociale communicatie.” Hij kan zich een leven in de toekomst niet voorstellen zonder toegang tot mobiel internet. Tom is een ‘millennial’. De Millennium Generatie of Generatie Y. Ik ben van de ‘patatgeneratie’. Hmm…ik hou niet zo van hokjes en/of generaliseren. Maar verschillen binnen generaties zijn uiteindelijk altijd groter dan tussen generaties. Tom is het met me eens: “In 2019 was ‘Boomer’ hét woord van het jaar. De generatie babyboomers staan volgens mij synoniem voor de Protestgeneratie, maar een groot deel had weinig met die idealen. Je kan niet zomaar een groep de schuld geven voor wat mis gaat of ging in deze wereld!” “Stel je mag de wereld toespreken, wat zou je zeggen?” Tom antwoordt: “Geen woorden, maar daden!” Hij legt uit dat woorden, volgens hem, te vaak cliché en niet effectief zijn. Daadwerkelijk het goede voorbeeld zijn, daarentegen wel.
Tom studeert inmiddels aan de universiteit in Groningen, maar woont thuis. Hij heeft verschillende bijbaantjes, hij wil niet lenen. “Voor hoger onderwijs moet je wel naar de stad, en mogelijkheden om binnen onze gemeente werkervaring op te doen middels een relevante stage zijn er niet of nauwelijks.” Tom is van mening dat die plekken wel realiseerbaar zijn en noodzakelijk. Ook zou hij graag willen dat er hier meer bedrijfsevenementen en workshops georganiseerd zouden worden voor zijn doelgroep. “Ik blijf het liefst in Friesland wonen.” Hij is gehecht aan de taal, familie en vrienden. Daarnaast vindt hij de rust en ruimte op het platteland heel wat waard. De realiteit is nu dat hij buiten Friesland stages loopt. “Dat er veel jongeren vertrekken is mede daarvan het gevolg. De kans dat een stagiair(e) binnen dat bedrijf of organisatie een vaste baan krijgt, is groot. En tsja.. je gaat niet snel terug naar Friesland wanneer je ergens anders werkt, woont en leeft.” Toekomst… Tom staat stevig in zijn schoenen, is tevreden over zijn jeugd en zou in een volgend leven niets veranderen. Hij zou wel voor een andere studie kiezen. Ik trek automatisch een verbaasd gezicht waar Tom adrem op reageert: “Nee, niet omdat ik spijt heb van deze keuze, zeker niet! Ik zou de kans pakken iets totaal anders te doen, bijvoorbeeld ‘Natuurkunde’ of ‘Maatschappijleer’, wat ik ook erg interessant vind.”
Tom is een ambitieuze jongeman, dat is duidelijk. Een ‘Millennial’ aan wie ik de toekomst zonder aarzelen toe vertrouw. Nadat ik hardop uitspreek wat ik dacht en aanvul met: “Hmm.. een 35 jarige minister president in plaats van zeventig, ik zie het wel voor me.” reageert Tom lachend: “Het is inderdaad tijd dat mijn generatie aan de beurt komt. Leiderschap gaat over de toekomst, niet over het verleden. De Corona crisis heeft al aan getoont hoe belangrijk de ‘data infrastructuur’’ is. Door het thuiswerken en leren is het internetverkeer bijna verdubbeld. Ik ga voor een carrière met de focus op ‘data’ en ‘duurzaamheid’! Data gedreven economie en duurzaamheid kunnen goed samen gaan. De digitale sector biedt hoop, zeker wat betreft de toekomst!”
Wow, ik ben onder de indruk. Ik bedank Tom voor zijn tijd, inspirerende antwoorden en verhalen. Wellicht is een campagne ‘Stimuleer en motiveer Tom op het platteland te blijven!’ geen slecht idee?
Tekst en foto’s: Grada Henstra
(De gebruikte naam is om privacy-redenen gefingeerd.)
“Leer van het verleden, geniet van het heden en kijk uit naar de toekomst.”
In deze rubriek staan jongeren centraal. ‘De Jeugd heeft de toekomst.’ Een bekend Nederlands gezegde. Maar hoe denkt de jeugd hier zelf over? Met oprechte interesse in hun belevingswereld, gaan we op zoek naar antwoorden. Een verzameling, soms heel persoonlijke, verhalen over wonen, leren en werken op het platteland. Hoe hebben ze hun jeugd hier ervaren? Hoe groot of klein is de kans dat ze vertrekken? (Brain Drain) Wat vinden zij belangrijk, nu en voor later… Wie, wat, waar, waarom, hoe en hoezo?
In deze eerste editie het verhaal van Tom, geboren in 2000. Tom en ik hebben een ‘beeldbel’ afspraak gemaakt. Vanwege de huidige Corona maatregelen is dit de meest verantwoorde manier om zonder mondkapje te kunnen praten. Iemands gezichtsuitdrukking is belangrijk, die zegt soms nog meer dan woorden. Verleden… Tom was 8 toen hij samen met zijn ouders en zusje verhuisde van Ee naar Damwoude. Hij weet nog dat hij via hyves contact kreeg met de zoon van een collega van zijn vader. Zo kende hij in ieder geval iemand op zijn nieuwe school, Dr. J. Botkeskoalle. “Dat viel even tegen, online klikte het heel goed, maar i.r.l. helemaal niet.” herinnert hij zich. “Ik speelde vroeger veel buiten, hutten bouwen en zo. Mijn beste vriend uit die tijd was een spanningzoeker. Met nog een paar andere jongens hebben we zelfs een pand gekraakt, haha. De politie was er snel bij en enkele jongens kregen een taakstraf: Stenen stapelen. We hadden hyves en in ons dorp was er een enkeling met zo’n blackberry. Toen bijna iedereen een smartphone had, bleven we veel vaker binnen.” Tom is een slimmerik en krijgt ‘VWO’ advies. “Ik wist toen niet eens dat dat kon, het was MAVO of HAVO dacht ik.” Hij haalt zijn Atheneum diploma!! Het Dockinga College is een kwartiertje fietsen vanaf Damwoude. In zijn eerste jaar wordt hij geconfronteerd met pestgedrag. “Ik kan er nu wel om lachen, maar ik was doodsbang toen mijn vriend en ik, onderweg van school naar huis werden tegengehouden door een groep oudere jeugd. Eén van hen beet in mijn arm, we werden bespuugd en flink bang gemaakt.” Tom fietste daarna 3 jaar lang via een andere route naar Dokkum. De Kanjertraining van de basisschool had helaas niet alle ‘aapjes’ veranderd in ’tijgers’. Volgens Tom is het tegenwoordig nog niks veranderd. Hij laat me een facebookbericht zien van vrijdag 23 oktober j.l.; Een terecht bezorgde moeder komt op voor haar dochter die iedere dag een klein stukje alleen moet fietsen en dan door steeds hetzelfde groepje wordt geterroriseerd. Heden… Tom is vrij serieus met zijn toekomst bezig. Hij volgt een bachelor in ‘Bedrijfseconomie’ en een minor in ‘Data Wetenschappen’. Ook wil hij een master gaan doen in ‘Strategisch Innovatie Management’. Door de Corona Maatregelen heeft hij veel meer vrije tijd, hij verveelt zich soms. Hij ervaart ook voordelen: “Er is meer persoonlijke aandacht, docenten zijn toegankelijker, waardoor de kwaliteit van het onderwijs beter is.” Ik vraag Tom naar zijn verwachting van zomer 2021. Hij hoopt op een vaccin. “De invloeden van Corona blijven de komende jaren zichtbaar door veranderingen in gedrag en cultuur.” Tom verwacht op digitaal gebied een grote vooruitgang.
Tom wordt persoonlijk niet erg geraakt door de Corona crisis. Het thuis leren bevalt hem wel. Hij heeft niets met het studentenleven in Groningen, en mist ook het uitgaansleven niet. Tom heeft nu ruim twee jaar een vaste vriendin die in Leeuwarden woont. Met haar ging hij wat meer ‘op stap’, meestal naar de Pondarosa of Eric’s café in Dokkum. “Nu kijken we graag series en ik sport, en ben bestuurslid, bij de badmintonclub in Veenwouden/Zwaagwesteinde. Deze sport is gelukkig ‘Corona Proof’!” zegt hij met een big smile. Even geen dubbelspel, maar enkelspel is geen probleem. Heeft het platteland een update nodig? Tom vindt dat ‘ouderen’ open moeten staan voor verandering. Hij bedoelt de generatie ‘babyboomers’ en iedereen met ouderwetse standpunten. Hij geeft een paar voorbeelden: “Jongeren van mijn generatie zijn opgegroeid met internet. Social media is de meest gebruikte vorm van sociale communicatie.” Hij kan zich een leven in de toekomst niet voorstellen zonder toegang tot mobiel internet. Tom is een ‘millennial’. De Millennium Generatie of Generatie Y. Ik ben van de ‘patatgeneratie’. Hmm…ik hou niet zo van hokjes en/of generaliseren. Maar verschillen binnen generaties zijn uiteindelijk altijd groter dan tussen generaties. Tom is het met me eens: “In 2019 was ‘Boomer’ hét woord van het jaar. De generatie babyboomers staan volgens mij synoniem voor de Protestgeneratie, maar een groot deel had weinig met die idealen. Je kan niet zomaar een groep de schuld geven voor wat mis gaat of ging in deze wereld!” “Stel je mag de wereld toespreken, wat zou je zeggen?” Tom antwoordt: “Geen woorden, maar daden!” Hij legt uit dat woorden, volgens hem, te vaak cliché en niet effectief zijn. Daadwerkelijk het goede voorbeeld zijn, daarentegen wel.
Tom studeert inmiddels aan de universiteit in Groningen, maar woont thuis. Hij heeft verschillende bijbaantjes, hij wil niet lenen. “Voor hoger onderwijs moet je wel naar de stad, en mogelijkheden om binnen onze gemeente werkervaring op te doen middels een relevante stage zijn er niet of nauwelijks.” Tom is van mening dat die plekken wel realiseerbaar zijn en noodzakelijk. Ook zou hij graag willen dat er hier meer bedrijfsevenementen en workshops georganiseerd zouden worden voor zijn doelgroep. “Ik blijf het liefst in Friesland wonen.” Hij is gehecht aan de taal, familie en vrienden. Daarnaast vindt hij de rust en ruimte op het platteland heel wat waard. De realiteit is nu dat hij buiten Friesland stages loopt. “Dat er veel jongeren vertrekken is mede daarvan het gevolg. De kans dat een stagiair(e) binnen dat bedrijf of organisatie een vaste baan krijgt, is groot. En tsja.. je gaat niet snel terug naar Friesland wanneer je ergens anders werkt, woont en leeft.” Toekomst… Tom staat stevig in zijn schoenen, is tevreden over zijn jeugd en zou in een volgend leven niets veranderen. Hij zou wel voor een andere studie kiezen. Ik trek automatisch een verbaasd gezicht waar Tom adrem op reageert: “Nee, niet omdat ik spijt heb van deze keuze, zeker niet! Ik zou de kans pakken iets totaal anders te doen, bijvoorbeeld ‘Natuurkunde’ of ‘Maatschappijleer’, wat ik ook erg interessant vind.”
Tom is een ambitieuze jongeman, dat is duidelijk. Een ‘Millennial’ aan wie ik de toekomst zonder aarzelen toe vertrouw. Nadat ik hardop uitspreek wat ik dacht en aanvul met: “Hmm.. een 35 jarige minister president in plaats van zeventig, ik zie het wel voor me.” reageert Tom lachend: “Het is inderdaad tijd dat mijn generatie aan de beurt komt. Leiderschap gaat over de toekomst, niet over het verleden. De Corona crisis heeft al aan getoont hoe belangrijk de ‘data infrastructuur’’ is. Door het thuiswerken en leren is het internetverkeer bijna verdubbeld. Ik ga voor een carrière met de focus op ‘data’ en ‘duurzaamheid’! Data gedreven economie en duurzaamheid kunnen goed samen gaan. De digitale sector biedt hoop, zeker wat betreft de toekomst!”
Wow, ik ben onder de indruk. Ik bedank Tom voor zijn tijd, inspirerende antwoorden en verhalen. Wellicht is een campagne ‘Stimuleer en motiveer Tom op het platteland te blijven!’ geen slecht idee?
Tekst en foto’s: Grada Henstra
(De gebruikte naam is om privacy-redenen gefingeerd.)
- Grada
- december 3, 2022
- 4:50 pm
- No Comments
